سقوط بازار سهام در سال 1987 یک سقوط سریع و شدید در قیمت سهام ایالات‌متحده بود که طی چند روز در اواخر اکتبر 1987 رخ داد. درحالی‌که سقوط در ایالات‌متحده بود، این رویداد بر سایر بورس‌های سهام مهم جهان تأثیر گذاشت. در پنج سال منتهی به سقوط 1987، میانگین صنعتی داو جونز (DJIA) بیش از سه برابر شده بود. در 19 اکتبر 1987 – معروف به دوشنبه سیاه – DJIA 508 واحد، یا 22.6٪ افت کرد. تا این مرحله از تاریخ، این بیشترین درصد افت در یک روز بود. این سقوط ترس از گسترش بی‌ثباتی اقتصادی در سراسر جهان را برانگیخت.
پس‌ازاین سقوط، فدرال رزرو و بورس‌های سهام با نصب مکانیسمی به نام “قطع کننده مدار”، که برای کاهش سرعت غوطه‌وری در آینده و توقف معاملات در هنگام سقوط بیش‌ازحد یا خیلی سریع سهام، مداخله کردند.
درک سقوط بازار سهام در سال 1987:
پس از پنج روز کاهش شدید در بورس سهام، فشار فروش در 19 اکتبر 1987، که به آن دوشنبه سیاه نیز معروف است، به اوج خود رسید. کاهش شدید قیمت درنتیجه فروش قابل‌توجه ایجاد شد. حجم کل معاملات به‌قدری زیاد بود که سیستم‌های تجارت رایانه‌ای قادر به پردازش آن‌ها نبودند. برخی از سفارشات بیش از یک ساعت بدون تکمیل باقی ماندند و این عدم تعادل سفارش‌ها باعث شد سرمایه‌گذاران نتوانند قیمت واقعی سهام را کشف کنند.
افزایش خصومت‌ها در خلیج‌فارس، ترس از افزایش نرخ بهره، بازار 5 ساله بدون اصلاح قابل‌توجه و معرفی تجارت رایانه‌ای، همگی از دلایل بالقوه سقوط بازار سهام عنوان شده‌اند. عوامل اقتصادی عمیق‌تری نیز وجود داشت که ممکن است مقصر باشند.
طبق توافقنامه Plaza در سال 1985، فدرال با بانک‌های مرکزی کشورهای G-5 – فرانسه، آلمان، انگلستان و ژاپن – توافق کرد که دلار آمریکا را در بازارهای بین‌المللی ارز کاهش دهد تا کنترل ایالات‌متحده در حال کنترل باشد. کسری تجاری در اوایل سال 1987، این هدف محقق شده بود. شکاف بین صادرات و واردات ایالات‌متحده کاهش یافته بود، که به صادرکنندگان ایالات‌متحده کمک کرد و به رونق بازار سهام ایالات‌متحده در اواسط دهه 1980 کمک کرد.
در پنج سال قبل از اکتبر 1987، ارزش DJIA بیش از سه برابر افزایش یافت و باعث ایجاد ارزش‌های بیش‌ازحد و بورس سهام بیش‌ازحد ارزش شد. توافق پلازا در فوریه 1987 با موافقت لوور جایگزین شد. بر اساس توافق لوور، کشورهای G-5 توافق کردند که نرخ ارز را در این تراز تجاری جدید تثبیت کنند.
در ایالات‌متحده، فدرال تحت پیمان جدید لوور سیاست پولی را سخت گرفت تا فشار نزولی بر دلار را در دوره زمانی منتهی به سقوط متوقف کند. درنتیجه این سیاست انقباضی پولی، رشد عرضه پول ایالات‌متحده از ژانویه تا سپتامبر به‌شدت سقوط کرد، نرخ بهره افزایش یافت و قیمت سهام در بازار سهام تا پایان سه ماهه سوم 1987 شروع به کاهش کرد.
نقش تجارت برنامه و اتوماسیون:
سقوط بازار سهام در سال 1987 نقش نوآوری مالی و فناوری را در افزایش نوسانات بازار نشان داد. در معاملات خودکار، تجارت برنامه نیز نامیده می‌شود، تصمیم‌گیری انسان از معادله خارج می‌شود و سفارشات خرید یا فروش به‌طور خودکار بر اساس سطح قیمت شاخص‌های معیار یا سهام خاص تولید می‌شوند. منتهی به سقوط، مدل‌های مورد استفاده تمایل به بازخورد مثبت دارند و در هنگام افزایش قیمت‌ها سفارشات خرید بیشتری تولید می‌کنند و با شروع افت قیمت‌ها سفارشات فروش بیشتری ایجاد می‌کنند.
پس از خرابی، صرافی‌ها قوانین قطع کننده مدار و سایر اقدامات احتیاطی را که باعث کاهش تأثیر بی‌نظمی‌های معاملات می‌شود، اجرا کردند. این به بازار سهام فرصت بیشتری می‌دهد تا مشکلات مشابه را در آینده اصلاح کنند. به‌عنوان‌مثال، اگر سهام امروز حتی 7 درصد سقوط کند، معاملات به مدت 15 دقیقه متوقف می‌شود.
درحالی‌که معاملات برنامه برخی از شیب‌های مشخص سقوط را توضیح می‌دهد (و افزایش بیش از حد قیمت‌ها در دوره قبل)، اکثر قریب به‌اتفاق معاملات در زمان سقوط هنوز از طریق یک روند کند انجام می‌شد، که اغلب به چندین تماس تلفنی و فعل‌وانفعالات بین انسان‌ها برمی‌گردد.
امروز با افزایش استفاده از رایانه در بازار سهام، معاملاتی مثل معاملات با فرکانس بالا (HFT) و معاملات در میلی‌ثانیه انجام می‌شوند. درنتیجه حلقه‌های بازخورد فوق‌العاده سریع بین الگوریتم‌ها، فشار فروش می‌تواند در چند لحظه افزایش یابد و ضررهای زیادی در این روند تجربه شود.
https://www.investopedia.com/terms/s/stock-market-crash-1987.asp